maandag, januari 31, 2005

ik had gewild...

Al treinende stoot een mens soms op gezichten, die heel droevig, heel blij, heel sprekend kunnen kijken. Af en toe denk ik er een vers bij. Dit vers past bij iemand die eindeloos door het raam staarde, zonder zelfs maar op te kijken. De blik sprak boekdelen in het gespiegel van de ruit. Of ik fantaseer teveel, dat kan ook best.

Ik had gewild
dat je van me had
gehouden.

Dan had ik me nu
niet verplicht gevoeld
bij iemand anders
te zijn.

29/01/05

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

schoon, maar echt ook wel bangelijk....het zit volgens mij toch wel grondig fout als iemand zich verplicht voelt van bij iemand anders te zijn....allee, da peis ik toch

9:26 a.m.  
Blogger Anneleen said...

Pijnlijk mooi.

12:09 p.m.  

Een reactie posten

<< Home