Literatuur met een kleine "L"

Er gaan zoals altijd heel wat gedachten in me om, maar eigenlijk begint de laatste dagen een nieuw boek een voorzichtige vorm aan te nemen. Ik zou me er niet mee mogen bezighouden: een thesis vraagt tijd en energie, enkele vakken van de moraalwetenschappen zijn het bestuderen waard (en hebben het ook broodnodig), en dan begint zich totaal onverwacht een verhaal te ontwikkelen in dat kluwen van neuronen onder mijn hersenpan. Minimalistisch, verschillende hoofdpersonages en de bijhorende gezichtspunten, ik maak het me weer niet gemakkelijk. Zoals ik bij mijn thesisonderwerp ook heb nagelaten het eenvoudig en overzichtelijk te houden, lijkt het verhaal ook zijn eigen weg te willen gaan, en ik moét meegaan. Anders sterft het verhaal een stille dood, een weg die veel andere, vroegere vertelsels opgegaan zijn, of waarvan ik met zekerheid durf beweren dat ze ergens liggen te wachten tot ze opnieuw opgerapen/opgeroepen worden. Of dat ooit zal gebeuren, is maar de vraag.

Nu ben ik écht moe. Gebeurt niet vaak. Sta me toe mijn tekst dus onafgewerkt op u los te laten.

(het begint eentonig te worden:) slaapwel

max.